We weten allemaal dat verpakkingsmaterialen na het afdrukken verschillende geurgraden hebben, afhankelijk van de samenstelling van de inkt- en drukmethode.
Allereerst moet worden opgemerkt dat de nadruk niet ligt op hoe de geur is, maar op hoe de verpakking die wordt gevormd na afdrukken de inhoud van de inhoud van de inhoud beïnvloedt.
De inhoud van resterende oplosmiddelen en andere geuren op gedrukte pakketten kan objectief worden bepaald door GC -analyse.
In gaschromatografie kunnen zelfs kleine hoeveelheden gas worden gedetecteerd door een scheidingskolom te passeren en te worden gemeten door een detector.
De vlamionisatiedetector (FID) is het belangrijkste detectietool. De detector is verbonden met een pc om de tijd te registreren en de hoeveelheid gas die de scheidingskolom verlaat.
De vrije monomeren kunnen worden geïdentificeerd in vergelijking met bekende vloeistofchromatografie.
Ondertussen kan de inhoud van elk vrij monomeer worden verkregen door het geregistreerde piekoppervlak te meten en het te vergelijken met het bekende volume.
Bij het onderzoeken van het geval van onbekende monomeren in gevouwen dozen wordt gaschromatografie meestal gebruikt in combinatie met massa -methode (MS) om de onbekende monomeren door massaspectrometrie te identificeren.
In gaschromatografie wordt de headspace -analysemethode meestal gebruikt om een gevouwen doos te analyseren, het gemeten monster wordt in een monsterflesje geplaatst en verwarmd om het geanalyseerde monomeer te verdampen en de kopruimte in te voeren, gevolgd door hetzelfde eerder beschreven testproces.
Posttijd: APR-12-2023